Kindia, 24 juni 2016
Startproblemen
Nu de rust langzaam aan weer terugkeert, heb ik energie om te schrijven.
Over dit begin schooljaar, dus dan snappen jullie waarom ik moe ben, weinig van me laat horen, en vooral weinig energie en tijd had voor vragen aan jullie hoe het jullie gaat.
Hier een zeer moeizaam start van het schooljaar. Ieder jaar is hetzelfde en toch anders maar dit jaar sleept zich voort. Door de jaarlijks terugkerend dreiging lerarenstaking die dit jaar is uitgevoerd.
We hebben school voor de inschrijvingen al begin augustus geopend, (Mamadou ) en ik nam het vanaf 11 augustus over. Zes dagen in de week.
De meeste ouders schrijven wel in, vele anderen maken een reservering met potlood (mijn systeem). Je kunt reserveren, betaalt niks en hebt ook geen rechten, maar ik bel je als de plaatsen vol zijn en ik een ouder voor me heb die geen plaats meer vindt voor diens kind, maar wel wil betalen. Dan bel ik de 'potlood reservering ouder' op en zeg dat die nu moet komen, anders gum ik diens naam uit.
Vervolgens komen de mensen de inschrijving betalen, wat ze nog geen recht geeft op toegang klas, eerst twee schoolmaanden vooruit betalen (schappelijk van ons want de meeste scholen vragen 3 maanden vooruit) Kortom ik zie de meeste ouders drie keer.
En een laatste groep wacht met inschrijven tot school begint, bang voor niks te betalen en geld niet terug te krijgen. Maar ja, ik leg uit schooljaar is 9 maanden, via links of via rechts.
Omdat opening is uitgesteld van 17 sept tot 3 oktober, verlengt dat mijn zit achter buro. En toen de lerarenstakimg. We gingen wel open en veel leerlingen kwamen.
En toen knalde de stad een beetje uit elkaar want al weken lang kan de nieuwe burgemeester (kandidaat van de oppositie) niet geïnstalleerd worden. De regeringspartij is niet akkoord. (Zelfs een imam zei dat een peul niet over een sousou kan regeren. Gelukkig sprak heel heel land schande over deze uitspraak).
Een peul was gekozen, uitslag verkiezingen februari, regering heeft heel lang getraineerd met uitslagen bekend maken.
Politiek besluit, oké Kindia geven we aan de oppositie (tja, ik zou zeggen, hoezo geven want de oppositie heeft gewonnen) maar goed, veel gekrakeel hierover.
Dus politiek besluit, wat de plaatselijke politici en aanhang niet pikken en installatie saboteren. Besluit president, nee benoem maar een regerings kandidaat.
En toen kwam er hommeles tussen de 2 etnische groepen, ieder beschuldigde de ander van rel en sloop.
En toen namen de dieven en tuig het over en sloopten, stalen plunderden vele winkels leeg.in bepaalde wijk en centrum stad. De politie stond er bij en keek er naar.
Vele winkeliers van 2 verschillend etnische groepen, waren solidair en hielpen elkaar verdedigen, met geweren en zo. Dieven braken de veilige kamer van de slagers open, waar ze hun hakmessen opslaan voor de nacht.
Kortom, heel veel winkeliers alles kwijt en de politie keek er naar.
De volgende dag nam het leger de bewaking over. In de peul wijk kon je bijna niet in en uit. Toen was het rustig in de stad, maar eieren lopen en de winkels een week lang dicht, uit protest tegen de politie en stadsbestuur.
In die wijk nu nog leger aanwezig.
Winkels sinds een paar dagen open.
Wij wonen in buitenwijk, dus geen last maar sfeer Is voorzichtig. Vooral als ik 's nachts rondje met de hond loop om 10 uur voel je een deken van voorzichtigheid en subtiele angst. En ach, ik loop mijn rondje.
Dus de school 3-
Overheid wijkt geen milimeter en roept docenten op, wie wil werken en niet in overheidsdienst is, kan zich aanmelden. (Dit gebeurde einde eerste schoolweek)
4 van onze docenten werden aangenomen als contractueel in overheidsdienst.
Dus verliezen we 4 docenten (net als twee jaar geleden, toen verloren we zeven docenten ineens tijdens schooljaar aan overheid ) Nu onze 6e klas docent, de beide 4e klas docenten en 1e klas docente. Ai ai!
Vergadering : onze vertrekkende docenten gevraagd of ze zeker weten, (na ze eerst succes gewenst te hebben en zo, ) want overheid probeert staking te breken en als de echte docenten terug komen uit staking hebben ze geen baan meer. Dus ons advies, ga je informeren .
Wat blijkt, alle docenten zijn in de stad gestationeerd, waar in gewone tijden genoeg docenten zijn, en de overheid heeft geen salaris voorzien voor ze. Dus je werkt gratis en als de uitgestaakte docenten terugkomen, wordt de stakingsbrekende docent een stagiaire. Enig voordeel: ze zijn in overheidsdienst (zonder salaris voorlopig ) want dat is wat iedereen uiteindelijk wil. Vastigheid en 12 maand salaris (tja, als dat betaald wordt he) Kortom, 3 van de 4 docenten blijven bij ons, en we hebben een vervanger gevonden voor de vertrekker. Pft, spannend was dat.
Dus toen begon de tyweede schoolweek die onderbroken werd door de politieke rellen.
Afgelopen maandag zou de derde schoolweek beginnen maar zondag kregen we een serieuze melding dat de stakende overheidsdocenten hun leerlingen zouden opjutten om de privé scholen te verstoren, wat meestal uitloopt op stenen gooien en paniek creëeren. En dan wil je geen 500 huilende leerlingen op je schoolplein hebben en ouders die bereid zijn de poort te slapen om hun kind te redden.
Dus we hebben ongeveer alle kleuterouders gebeld met de mededeling, maandag geen school.
Gelukkig is er niks gebeurd, in centrum werden vele scholen beschermd door het leger en dinsdag gingen we weer open. Maar weinig leerlingen in de klassen.
Vandaag weer bijna normaal.
Maar nog steeds zijn veel kinderen niet in de klas, die wel ingeschreven zijn, angst, of kinderen van stakende ouders (hoewel veel overheidsdocenten hun kinderen bij ons hebben ingeschreven en zelf staken, dus publiek schoolleerlingen beletten naar school te gaan en ondertussen wel hun eigen kinderen naar ons op school laten gaan. Hypocriet vind ik dat) En dagelijks schrijf ik nog een kind in.
Onze klassen zitten bijna helemaal vol.nog maar een paar plaatsen vrij.
Kortom, een zeer hectisch en enerverend en zenuwslopend begin schooljaar.
Want ja, we zijn wel verantwoordelijk voor de veiligheid van 700 leerlingen ongeveer.
En de stakingen zijn nog steeds niet afgelopen.
Nu op de bank met een kopje thee, mijn eigen rust creëeren.
Column van Marijke Folmer
